Niet aan het oog onttrokken

‘Het verhaal van Remco Reiding “Ze hebben vader gevonden” bracht mij in gedachten weer terug naar 1941 toen ik in de loop van dat jaar als 13 jarige tiener met mijn vader regelmatig mee mocht met paard en wagen om goederen op te halen, bestemd voor de bodedienst in mijn woonplaats Doorn.

Vanaf dat adres in Amersfoort, waarvan we met volgeladen wagen terugkeerde naar Doorn, kwamen we natuurlijk ook langs de Leusderheide. Waar dat prachtige stukje natuur ophield, lag voor mij en meer leeftijdgenoten een terrein, waar in die tijd met enige huivering over werd gesproken.

Je hoorde woorden als: Kamp Amersfoort, Durgangslager enz., maar wat er écht plaatsvond, bleef in een schemering gehuld. Nu, ruim 70 jaar later, weet ik wel beter. Ter hoogte van de afslag Oud-Leusden van de A28 was het kamp begrensd door een bosstrook en van weg de gescheiden door een hoog hekwerk met prikkeldraad en om de +/- 100 meter hoge wachttorens bemand door Duitse militairen.

Duitse wachttorens om het kampterrein

Vanaf de openbare weg zag je ze: de door de Duitsers genoemde “Untermenschen”, in haveloze gevangeniskleding, zwoegend in de aarde en gadegeslagen door niets ontziende bewakers. Veel, ja bijna alles, was voor ons in die tijd verborgen van wat er zich op die enkele vierkante kilometers afspeelde.

Tenslotte… hulde aan de eerder genoemde schrijver die zoveel moeite deed om de nabestaanden van deze ongelukkigen op te sporen.’

Gevangenen op de appelplaats van kamp Amersfoort

Russische gevangen

Heeft u zelf herinneringen aan de oorlogstijd in of rond Amersfoort? Herinneringen aan het kamp? Of kent u iemand die dat heeft? Heeft u een toevoeging aan deze herinnering of wilt u iets anders kwijt? het ons weten! Samen houden we de herinnering levend!