Mijn naam is Els Tendeloo en ik ben 74 jaar.  

Ik woon in Espel (NOP) . In 2019 toen net wonend in Espel overleed mijn echtgenoot. Door dit en corona het jaar er op voelde ik mij erg eenzaam in dit dorp.
Terug verhuizen naar  Lelystad was geen optie, de woningmarkt was ontploft!

Ik miste mijn “gewone “ leven en omgeving enorm. Ik heb ca 35 jaar gewerkt bij de gemeente Lelystad, waarvan 30 bij de -toen- sociale dienst.
Toen kwam COVID en kon ik inspringen bij t zelfstandige loket Flevoland omdat er ineens aan Zzp’ers een inkomen verstrekt moest worden, die vanwege de lockdown zonder inkomen zaten.
Ik probeerde passend vrijwilligerswerk te doen maar dat ging steeds mis vanwege de lockdowns.

Ruim 2 jaar geleden stierf er een oud collega waardoor ik weer andere oud collega’s ontmoette. Er was net oorlog tussen Oekraïne en Rusland en de vluchtelingen die hier kwamen moesten worden opgevangen. En een toelage via het systeem van sociaal domein.

Groot personeelstekort dus via een van de oud collega’s ingezet bij Meerinzicht. Ermelo Harderwijk en Zeewolde. Dat doe ik nu nog.

Daar kwam ik in contact met Pieter en zijn vrouw en zij vertelden mij van de stibo. Of ik er iets voor voelde interviews te doen met mensen die de periode 40-45 hebben meegemaakt.
Ik heb heel veel oorlogsvluchtelingen gesproken die gevlucht zijn voor recente oorlogen. Vanuit mijn werk.
Ik vind t enorm belangrijk dat latere generaties weten wat een oorlog aanricht. Dus ja, ik wil mensen interviewen!