Veel mensen die wij interviewen zijn als kind opgegroeid in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag of Utrecht. Zij herinneren zich met name veel van de laatste periode van de oorlog… de hongerwinter.

De Hongerwinter in Nederland. Er is zo’n beetje schaarste aan alles, zo ook aan brandstof. Met name in de grote steden is de schaarste enorm! In november 1944 wordt alle gas en elektriciteit afgesloten. Kaarsen nemen de plaats in van lampen.

Mensen hebben door de barre winter behoefte aan warmte en als er eten is willen ze kunnen koken. Op het kappen van hout staan zware straffen, maar men moet aan hout komen. Er worden trappen uit huizen gesloopt, leegstaande huizen afgebroken op zoek naar brandhout. Zelfs houten blokjes tussen tramrails worden los gewrikt en mee naar huis genomen.

Omdat er zo weinig hout was en men niet met illegaal verkregen hout gezien mocht worden worden er kleine kacheltjes in elkaar geknutseld van resten plaatijzer. Sommige kacheltjes werden gemaakt van koekblikken en stukken buis.De kacheltjes werden voorzien van een klein stookgaatje en soms een plaatje om op te koken. Dit kacheltje is voor de periode waaruit hij afkomstig is heel degelijk gemaakt.

Het exemplaar dat wij geschonken hebben gekregen van mevrouw Hoekstra komt uit Rotterdam. Een zeldzaam maar zeer herkenbaar stukje oorlogswinter.Wij zijn er ontzettend blij mee!